Επεμβάσεις
Θυρεοειδής αδένας
Γενικά για το θυρεοειδή αδένα
Ο θυρεοειδής είναι ένας ενδοκρινής αδένας βάρους 20 gr που βρίσκεται στο πρόσθιο τμήμα του τραχήλου μπροστά από την τραχεία. Αποτελείται από 2 λοβούς (αρ και δε) και τον ισθμό που τους ενώνει. Ο πυραμοειδής λοβός αποτελεί μια προσεκβολή του θυρεοειδούς προς τα πάνω.
Η αιμάτωση του γίνεται από την άνω θυρεοειδική αρτηρία κλάδο της έξω καρωτίδας α. και από την κάτω θυρεοειδική αρτηρία κλάδο του θυρεοαυχενικού στελέχους. Τοπογραφικά και σε στενή σχέση με τον θυρεοειδή βρίσκονται το άνω λαρυγγικό νεύρο κοντά στην άνω θυρεοειδική αρτηρία και το πολύ σημαντικό παλίνδρομο λαρυγγικό νεύρο το οποίο είναι υπεύθυνο για την κινητικότητα των φωνητικών χορδών σύστοιχα.
Η λειτουργία του θυρεοειδούς συνίσταται στην παραγωγή της τριιωδοθυρονίνης (Τ3) και της τετραιωδοθυρονίνης ή θυροξίνης (Τ4) ορμονών που ρυθμίζουν το μεταβολισμό του οργανισμού και της καλσιτονίνης η οποία ρυθμίζει το ασβέστιο.
Υποθυρεοειδισμός
Πρόκειται για μειωμένη λειτουργία του θυρεοειδούς με συνηθέστερο αίτιο αυτού την χρόνια αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα (Hashimoto). Σπανιώτερα μπορεί να οφείλεται γενετικές διαταραχές της σύνθεσης των ορμονών ή σε υποφυσιακή ή υποθαλαμική ανεπάρκεια.
Υπερθυρεοειδισμός
Πρόκειται για αύξηση της λειτουργίας του θυρεοειδή αδένα και μπορεί να οφείλεται σε τοξικό αδένωμα, τοξική πολυοζώδη βρογχοκήλη ή στη νόσο Basedow-Graves. Η θεραπεία είναι συντηρητική αρχικά όμως σε υποτροπές της νόσου συνίσταται η χειρουργική αντιμετώπιση ειδικότερα σε υποψία κακοήθειας, σε νέους ασθενείς με αρκετές υποτροπές, σε μεγάλες βρογχοκήλες και σε δυσκολία ρύθμισης των.
Καρκίνος θυρεοειδούς
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς τα τελευταία χρόνια εμφανίζει δυστυχώς σημαντική αύξηση ειδικά σε νέα άτομα.
Διακρίνουμε τα καλώς διαφοροποιημένα καρκινώματα ( θηλώδες και θυλακιώδες) που αποτελούν και τη μεγάλη πλειοψηφία (85-90%) και έχουν εξαιρετική πρόγνωση, τα μυελοειδή που αποτελούν το 10% των καρκινωμάτων θυρεοειδούς με σαφώς χειρότερη πρόγνωση και τα αδιαφοροποίητα που ευτυχώς αποτελούν μόνο το 1% αυτών, διότι ο ασθενής καταλήγει περίπου 6 μήνες μετά τη διάγνωση του.
Χειρουργικές επεμβάσεις
Οι επεμβάσεις του θυρεοειδούς γίνονται πάντα μετά από συζήτηση με το θεράποντα ενδοκρινολόγο και τον ασθενή και σύμφωνα με τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες και συνίστανται σε: Λοβεκτομή, υφολική θυρεοειδεκτομή, σχεδόν ολική θυρεοειδεκτομή, ολική θυρεοειδεκτομή με ή χωρίς λεμφαδενικό καθαρισμό (κεντρικό ή και πλάγιο).
Ειδικότερα στη χειρουργική του καρκίνου του θυρεοειδούς απόλυτη ένδειξη έχουν όλοι οι όγκοι που έχουν διαγνωσθεί προεγχειρητικά είτε με FNA είτε με ανοικτή βιοψία όπως επίσης και αυτοί που είναι ύποπτοι για κακοήθεια. Η επέμβαση εκλογής είναι η ολική θυρεοειδεκτομή ενώ αν θα γίνει λεμφαδενικός καθαρισμός κεντρικό ή και πλάγιος, εξαρτάται από τον τύπο του καρκίνου και από το αν υπάρχουν διηθημένοι λεμφαδένες.
Συμπληρωματικά μπορεί να απαιτηθεί η συμπληρωματική θεραπεία με τη χρήση ραδιενεργού ιωδίου.
Οι επιπλοκές της επέμβασης είναι:
1) Βράγχος φωνής στο 1% των περιπτώσεων
2) Μόνιμη υπασβεστιαιμία στο 1% των περιπτώσεων
3) Αιμορραγία τις πρώτες 6 ώρες.
Τα παραπάνω ποσοστά αφορούν χειρουργούς εξειδικευμένους στο αντικείμενο της Ενδοκρινικής Χειρουργικής.
Η χρησιμοποίηση νευροδιεγέρτη κατά την θυρεοειδεκτομή για τον εντοπισμό και την αξιολόγηση της λειτουργικότητας του παλίνδρομου λαρυγγικού και του πνευμονογαστρικού νεύρου κρίνεται απολύτως απαραίτητη σε επανεπεμβάσεις , δύσκολες ανατομικά παρασκευές, σε καρκίνους και σε λεμφαδενικούς καθαρισμούς.
Παθήσεις θυρεοειδούς – παραθυρεοειδών αδένων
- Ολική θυρεοειδεκτομή ή λοβεκτομή για καλοήθεις ή κακοήθεις παθήσεις του θυρεοειδούς
- Λεμφαδενικός καθαρισμός Κεντρικός ή πλάγιος (σε καρκίνο θυρεοειδούς)
- Παραθυρεοειδεκτομή (Αφαίρεση όγκων παραθυρεοειδών αδένων)
- Κύστη θυρεογωσσικού πόρου
