Επεμβάσεις
Αιμορροΐδες
Οι αιμορροΐδες είναι ογκίδια αγγειακού φλεβικού ιστού, οι οποίες προβάλλουν από τον πρωκτό. Η εμφάνιση των οφείλεται κατά βάση στη φλεβική στάση στην περιοχή. Όλοι οι άνθρωποι έχουν στον πρωκτό τους ένα δίκτυο υποβλεννογονίων φλεβών, τις αιμορροϊδικές φλέβες, οι οποίες όταν για διάφορους λόγους διαταθούν αναπτύσσονται τότε οι εσωτερικές ή εξωτερικές αιμορροΐδες.
Αιμορροϊδοπάθεια είναι μία από τις συχνότερες καταστάσεις που εμφανίζεται στον πληθυσμό των δυτικών κοινωνιών. 50% των ανδρών και γυναικών υπολογίζεται ότι θα εμφανίσουν αιμορροϊδοπάθεια σε κάποια περίοδο της ζωής τους. Από αυτές τις περιπτώσεις περίπου 10-20% θα απαιτήσει χειρουργική επέμβαση.
Παράγοντες κινδύνου γιά δημιουργία αιμορροΐδων είναι η κληρονομικότητα, η δυσκοιλιότητα, και η καθιστική ζωή. Οι αιμορροΐδες αποτελούν αρτηριοφλεβικές αγγειακές δομές στη λήκυθο και βοηθούν στον έλεγχο εξόδου των κοπράνων κατά την αφόδευση. Γίνονται παθολογικές όταν διογκώνονται ή ερεθίζονται. Στη φυσιολογική τους κατάσταση, δρουν ως προστατευτικό στρώμα που αποτελείται από αρτηριοφλεβικές διόδους και συνδετικό ιστό.
Εσωτερικές αιμορροΐδες
Εσωτερικές ονομάζονται οι αιμορροΐδες που προέρχονται πάνω από την κτενιαία γραμμή. Καλύπτονται από κυλινδρικό επιθήλιο, το οποίο δε διαθέτει υποδοχείς πόνου. Ταξινομούνται σε 4 βαθμούς, βάσει του βαθμού της πρόπτωσης.
- Α’ Βαθμού (I): Χωρίς πρόπτωση. Μόνο εξέχοντα αιμοφόρα αγγεία.
- Β’ Βαθμού (II): Πρόπτωση κατά το σκύψιμο, αλλά υποχωρούν άμεσα.
- Γ’ Βαθμού (III): Πρόπτωση κατά το σκύψιμο που απαιτεί χειροκίνητη επαναφορά τους.
- Δ’ Βαθμού (IV): Πρόπτωση χωρίς τη δυνατότητα χειροκίνητης επαναφοράς.
Εξωτερικές αιμορροΐδες
Οι εξωτερικές αιμορροΐδες είναι εκείνες που παρουσιάζονται κάτω από την κτενιαία γραμμή. Η περιοχή κοντά της καλύπτεται από πρωκτικό δέρμα και πιο μακριά της από δέρμα, τα οποία είναι ευπαθή στον πόνο και στις ακραίες θερμοκρασίες.
Συμπτώματα
Οι εσωτερικές αιμορροΐδες συνήθως εμφανίζονται με ανώδυνη ορθική αιμορραγία ενώ οι εξωτερικές αιμορροΐδες ενδέχεται να παρουσιάσουν λίγα συμπτώματα ή, αν σχηματιστεί θρόμβος, υπολογίσιμο πόνο και οίδημα στην περιοχή του πρωκτού. Η αιμορραγία σε επαρκή βαθμό για την πρόκληση αναιμίας είναι σπάνιο φαινόμενο, ενώ η αιμορραγία σε βαθμό που απειλεί τη ζωή είναι ακόμα πιο σπάνια. Πολλοί άνθρωποι νιώθουν άβολα όταν αντιμετωπίζουν το συγκεκριμένο πρόβλημα και ζητούν ιατρική βοήθεια μόνο όταν η περίπτωσή τους επιδεινωθεί.
Εξωτερικές αιμορροΐδες:
Αν δεν υποστούν θρόμβωση, οι εξωτερικές αιμορροΐδες ενδέχεται να προκαλέσουν μερικά προβλήματα. Ωστόσο, όταν υποστούν θρόμβωση, οι αιμορροΐδες μπορεί να γίνουν πολύ επώδυνες. Παρ’ όλα αυτά, ο πόνος συνήθως υποχωρεί σε 2 – 3 ημέρες. Το οίδημα ενδέχεται να παραμείνει για μερικές εβδομάδες. Αν οι αιμορροΐδες είναι μεγάλες και προκαλούν προβλήματα υγιεινής, μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμό του περιβάλλοντος δέρματος και κατ’ επέκταση κνησμό γύρω από τον πρωκτό.
Εσωτερικές αιμορροΐδες:
Οι εσωτερικές αιμορροΐδες συνήθως εμφανίζονται με ανώδυνη, ανοιχτή κόκκινη αιμορραγία από το ορθό κατά τη διάρκεια ή μετά την αφόδευση. Το αίμα συνήθως καλύπτει τα κόπρανα, συναντάται στο χαρτί υγείας ή στάζει στη λεκάνη της τουαλέτας. Τα ίδια τα κόπρανα έχουν συνήθως φυσιολογικό χρώμα. Άλλα συμπτώματα ενδέχεται να είναι η βλεννώδης έκκριση, σχηματισμός περιπρωκτικής μάζας αν υπάρξει πρόπτωση μέσω του πρωκτού, κνησμός, και πρωκτική ακράτεια. Οι εσωτερικές αιμορροΐδες συνήθως είναι επώδυνες μόνο αν υποστούν θρόμβωση ή νέκρωση.
Θεραπεία
Η αρχική θεραπεία για ήπιας έως μέτριας μορφής εκδήλωση της ασθένειας είναι η συντηρητική αποτελείται από την αύξηση φυτικών ινών, χορήγηση στοματικών υγρών για τη διατήρηση υδάτωσης, λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών για την καταπολέμηση του πόνου και ανάπαυση
Μη χειρουργικές θεραπευτικές τεχνικές
Η απολίνωση αιμορροΐδων με ελαστικό δακτύλιο (περίδεση αιμορροίδων) συνιστάται συνήθως ως θεραπεία πρώτης γραμμής σε πάσχοντες από ασθένεια βαθμού 1 έως 3 .
Η σκληροθεραπεία περιλαμβάνει την ενέσιμη έκχυση σκληρυντικής ουσίας, όπως της φαινόλης, στην αιμορροΐδα.
Μια σειρά από μεθόδους καυτηριασμού έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές για τις αιμορροΐδες, αλλά χρησιμοποιούνται συνήθως μόνο εφόσον αποτύχουν οι άλλες μέθοδοι. Η διαδικασία αυτή μπορεί να εφαρμοστεί με ηλεκτροκαυτηρίαση, υπέρυθρη ακτινοβολία, χειρουργική επέμβαση με λέιζερ ή κρυοχειρουργική
Χειρουργική επέμβαση
Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μια σειρά από χειρουργικές τεχνικές σε περίπτωση που αποτύχουν η συντηρητική αντιμετώπιση και οι απλές διαδικασίες. Όλες οι χειρουργικές θεραπείες συνδέονται με επιπλοκές κάποιου βαθμού, συμπεριλαμβανομένης της αιμορραγίας, της μόλυνσης, της πρωκτικής στένωσης και της κατακράτησης ούρων λόγω της εγγύτητας του ορθού με τα νεύρα που τροφοδοτούν την ουροδόχο κύστη. Υπάρχει επίσης ενδεχομένως μικρός κίνδυνος εμφάνισης ακράτειας κοπράνων, .
Η Κλασσική αιμορροϊδεκτομή κατά Milligan-Morgan, είναι η χειρουργική εκτομή των αιμορροΐδων και συρραφή με απορροφήσιμα ράμματα, και χρησιμοποιείται κυρίως σε βαριές περιπτώσεις, στάδιο ΙΙΙ και ΙV. Συνδέεται με έντονο μετεγχειρητικό πόνο και απαιτεί συνήθως 1–2 εβδομάδες για ανάρρωση. Στους πάσχοντες, ωστόσο, από αιμορροΐδες 3 βαθμού τα οφέλη είναι σημαντικά και μακροχρόνια σε σχέση με την απολίνωση με ελαστικό δακτύλιο. Είναι η συνιστώμενη θεραπεία για όσους πάσχουν από θρομβωμένη εξωτερική αιμορροΐδα, αν ακολουθηθεί εντός 24–72 ωρών. Η εφαρμογή αλοιφής από νιτρογλυκερίνη μετεγχειρητικά βοηθά με τον πόνο και την επούλωση.
Η διορθική αιμορροΐδική απαγγείωση (Mέθοδος THD ή HAL) είναι μια ελάχιστα επεμβατική θεραπεία που χρησιμοποιεί υπέρηχο Doppler προκειμένου να εντοπίσει με ακρίβεια την αρτηριακή εισροή αίματος. Οι αρτηρίες αυτές αποκαθίστανται και η πρόπτωση ιστού συρράφεται στη φυσιολογική θέση. Έχει ένα σχετικά υψηλότερο ποσοστό υποτροπής, αλλά λιγότερες επιπλοκές σε σύγκριση με την αιμορροιδεκτομή.
Η αιμορροϊδεκτομή με συρραφή, επίσης γνωστή ως αιμορροϊδοπηξία με συρραφή, είναι μια διαδικασία που περιλαμβάνει την αφαίρεση του ασυνήθιστα μεγεθυμένου αιμορροϊδικού ιστού και την επανατοποθέτηση κατόπιν του υπόλοιπου αιμοροϊδικού ιστού στη φυσιολογική ανατομική του θέση. Σε γενικές γραμμές δεν προκαλεί τόσο πόνο και συνδέεται με ταχύτερη επούλωση σε σύγκριση με την πλήρη αφαίρεση των αιμορροΐδων. Η πιθανότητα επανεμφάνισης, ωστόσο, συμπτωματικών αιμορροΐδων είναι υψηλότερη απ’ό,τι στη συμβατική αιμορροϊδεκτομή και για τον λόγο αυτό συνιστάται μόνο για ασθένεια βαθμού 2 ή 3.
